- ბატონო გიორგი, "სოციოლოგიური კვლევის ანალიზის ინსტიტუტის" კვლევის შედეგების მიხედვით, გამოკითხულთა 76,6% მზად არის, მონაწილეობა მიიღოს როგორც საპრეზიდენტო, ისე საპარლამენტო არჩევნებში. 23, 4% არჩევნებში მონაწილეობას არ აპირებს. გამოკითხულთაგან 63% მხარს უჭერს "ქართული ოცნებას" და მის კანდიდატს, 10% "ნაცმოძრაობას", 4,3% "ლეობორისტებს, 2,0% ქრისტიან-დემოკრატებს, 0, 9% "თავისუფალ საქართველოს", 0,4-04% მხარს უჭერს "ახალ მემარჯვენეებსა" და ბურჯანაძის "დემოკრატიულ-მოძრაობა-ერთიან საქართველოს". როგორ შეფასებდით სოციოლოგიური კვლევის შედეგებს?
- კვლევის შედეგები ჩემთვის მოულოდნელი არ ყოფილა. "ქართული ოცნებისა" და "ნაცმოძრაობის" მხარდაჭერებს შორის თანაფარდობას 6/1-ზე ვვარაუდობდი. ჩემთვის არც სხვა პარტიებისათვის დაბალი მხარდაჭერან ყოფილა მოულოდნელი. შესაძლოა, გარკვეული გადახრა იყოს პარლამენტსგარეთ დარჩენილ პარტიებთან მიმართებაში, მაგრამ მთლიანობაში ეს სურათს დიდად არ ცვლის. მთავარია, თუ როგორია ორ ძირითად პოლიტიკურ ძალას შორის თანაფარდობა. არანაკლებ მნიშვნელოვანია, აქვს თუ არა რომელიმე მესამე ძალას რეალურად მხარდაჭერა. ვინაიდან ამ გამოკითხვით რომელიმე მესამე ძალისთვის სერიოზული მხარდაჭერა არ იკვეთება, როგორც ჩანს, შემდგომ არჩევნებზე ბრძოლა სწორედ ამ პარტიებს შორის გაიმართება.
მაგრამ, საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ მოსალოდნელია კოალიციის შიგნით ძალების გადახალისება. "ქართული ოცნება" და "ნაცმოძრაობა" ჩვენს რეალობაში არსებულ ყველა პოლიტიკურ გემოვნებას არ აკმაყოფილებს. იმის გათვალისწინებით, რომ თავად კოალიციაში არსებობს გარკვეულ საკითხებში აზრთა განსხვავება, საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ ამ განსხვავებულობის უფრო მკვეთრად დაფიქსირების აუცილებლობა გაჩნდება. ამის შედეგად ჩვენ უფრო პლიურალისტურ პარლამენტს მივიღებთ.
- რაზე მიანიშნებს ის, რომ გამოკითხულთა 7% არჩევნებში მონაწილეობისგან თავს იკავებს, 6%-ს უჭირს არჩევანის გაკეთება, 5% მხარს არც ერთს არ უჭერს. მათი ჯამი არც ისე პატარაა და 18%-ს შეადგენს. . . - სოციოლოგიური თვალსაზრისით ეს მაჩვენებელი იმაზე მიანიშნებს, რომ ჩვენთან საკმაოდ კარგადაა ჩამოყალიბებული ამა თუ იმ პოლიტიკური ძალების მხარდაჭერთა და არმხარადაჭერთა ჯგუფების არსებობა. ამომრჩეველს საკმაოდ კარგად აქვს ჩამოყალიბებული თავისი დამოიდებულება ყველა პოლიტიკური ძალის მიმართ. მიუხედავად ამისა, მაინც საკმაოდ დაბალი პროცენტია იმათი, ვისაც უჭირს პასუხის გაცემა და იმათი, ვინც არავის არ უჭერს მხარს.
- გამოკითხვების ასეთი შედეგების ფონზე რამდენად საფუძვლიანად გამოიყურება გახშირებული მოწოდებები იმის თაობაზე, რომ ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნების ჩატარება აუცილებელია? - ჩემი აზრით, არც ახლა და არც უახლოეს მომავალში რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნების ჩატარებას აზრი არა აქვს. ამას იმის გამო არ აქვს აზრი, რომ ჩვენ ვერანაირად ვერ მივიღებთ უკეთეს შედეგსა და უკეთეს პარლამენტს. არჩევნების ჩატარების შემთხვევაში ფიასკო გარანტირებული აქვთ პარლამენტგარეთ დარჩენილ პარტიებს, რომლებსაც ახლა პარლამენტში მოხვედრის დიდი იმედი აქვთ. რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნების ჩატარების შემთხვევაში გაცილებით ნაკლებ ხმებს მიიღებს "ნაცმოძრაობა", მაგრამ პარლამენტში ძალთა თანაფარდობა "ქართული ოცნების" საზიანოდ არ შეიცვლება. რიგგარეშე არჩევნები სულაც არ გახლავთ იმის გარანტია, რომ ის პარტიები, რომლებიც ახლა პარლამენტსგარეთ არიან დარჩენილი, პარლამენტში აუცილებლად მოხვდებიან. ამიტომაც ვფიქრობ, რომ მათი მოლოდინი აშკარად გადაჭარბებულია და ამაზე ეს გამოკითხვაც მიანიშნებს.
- ბატონო გიორგი, სოფელ დიცში რუსი სამხედროების გააქტიურებამ ჩვენს პოლიტიკურ რეალობაში დიდი აჟიოტაჟი გამოიწვია. უკავშირდება თუ არა სოფელ დიცში რუსი სამხედროების გააქტიურება საქართველოს საგარეო პოლიტიკით კრემლის უკმაყოფილებას, ჯერ კვლავ გაურკვეველი რჩება. რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილის გრიგორი კარასისნის განცხადებით რუსი მესაზღვრეები რუსეთის ხელისუფლების დავალებით მოქმდებენ. თქვენი აზრით, რასთან გვაქვს საქმე და რამდენად ადეკვატური იყო საქართველოს ხელისუფლების რეაქცია? - სოფელ დიცში მომხდარმა ქართულ საზოგადოებაში გამაოგნებელი რეაქცია გამოიწვია. ხალხის უმეტესობა ახალი ხელისუფლების მოსვლის შემდეგ მაინც იმას ელოდებოდა, რომ საქართველო-რუსეთს შორის დაწყებული დიალოგი უფრო ხელშესაღები იქნებოდა იმის მიუხედავად, რომ ყველას ესმის, რომ არსებობს წითელი ხაზები და საკმაოდ შეზღუდულია იმ საკითხების წრე, რომლის ფარგლებშიდაც მიმდინარეობს დიალოგი.
მიუხედავად ამისა, ადამიანების უმრავლესობას ჰქონდა იმის მოლოდინი, რომ დაწყებული რუსულ-ქართული დიალოგი გაიშლება და მოსკოვსა და თბილისს შორის დაახლოების, ურთიერთგაგების უფრო მძლავრი პროცესი დაიწყება, რომელიც შემდეგ გარკვეულწილად იმოქმედებს იმ საკითხების გადაწყვეტაზე, რომელიც ქართულ მხარეს ყველაზე მეტად აწუხებს, მხედველობაში მაქვს აფხაზეთისა და ე.წ.სამხრეთ ოსეთის საკითხები.
- პრემიერ-მინისტრმა ივანიშვილმა "ტელეკომპანია" კავკასიაში განაცხადა, რომ "მომხდარი გაუგებრობა ჰგონია".- კარასინის განცხადებიდან ირკვევა, რომ დიცში მომხდარი საზღვრის გადმოწევა გაუგებრობა სულაც არ არის. ეს გახლავთ გეგმური პროცესი, რომელიც დღეს არ დაწყებულა. აგვისტოს ომის შემდგომ იყო საუბარი იმის შესახებ, რომ რუსულ მხარეს სურს ადმინისტრაციული საზღავარი დაამსგავსონ სახელმწიფოთაშორის ნამდვილ საზღავრს. მაგრამ პრობლემაც ამაშია და მეც მაქვს კითხვა - რაში დასჭირდა რუსეთს პროცესის ამ მიმართულებით განვითარება და თანაც უხეში ფორმით ახლა, როცა დაწყებულია რუსულ-ქართული დიალოგი. მომხდარი შოკისმომგვრელ ეფექტს ახდენს იმ ხალხზე, ვინც თვლის, რომ უნდა დაუჭიროს მხარი ახალი ხელისუფლების პოლიტიკას რუსეთთან მიმართებაში, რასაც შესაძლოა, ხელშესახები შედეგი მოჰყვეს.
- რამდენადაც ვხდები, თქვეც იზიარებთ რეინტეგრაციის მინისტრის, პაატა ზაქარეიშვილის აზრს იმის თაობაზე, რომ სოფელ დიცში საზღვრის გადმოწევით რუსეთს ქართული მხარის სასაზღვრო საკითხებში მოლაპარაკებების დაწყებაში ჩათრევა და ქართული მხარის მიერ უკვე გარკვეული აზრით არსებული საზღვრების აღიარება სურს. სწორად გავიგე? - დიახ, სწორედაც რომ ასეა. რუსეთის ინსტებლიშმენტის აზროვნება ასეთია - კი ბატონო, საქართველოსთან ურთიერთობას მოვაწერიგებთ, მაგრამ იცოდეთ, რომ ამასთან ერთად ქართულმა მხარემ უნდა გააცნობიეროს და გაითავისოს ის, რომ 2008 წლის აგვისტოში შეუქცევადი პროცესი მოხდა. ჩვენ კი გვინდა, რომ კონფლიქტურ რეგიონებთან დაკავშირებით სტატუს-კვოს სიტუაცია შეიცვალოს. ამ შემთხვევაში ვსაუბრობ ქართულ-ოსურ საზოგადოებებს შორის ურთიერთობის შედეგად ვითარების შეცვლაზე. ანუ, მომხდარი უპირველესად იმაზე მიუთითებს რომ მხარეებს სხვადასხვა პროექტები აქვს. რუსული და ქართული პროექტები ერთმანეთს არ ემთხვევა.
- საგარეო საქმეთა მინისტრის ყოფილმა მოადგილემ, ნიკოლოზ ვაშაკიძემ პრემიერ-მინისტრს საგარეო პოლიტიკაზე საუბრისგან თავის შეკავებისკენ მოუწოდა. მისივე აზრით, პრემიერის არაკომპეტენტურმა განცხადებებმა უკვე ავნო ქვეყნის საგარეო პოლიტიკას. თქვენც ფიქრობთ, რომ ივანიშვილის განცხადებებმა საგარეო პოლიტიკას კონკრეტული ზიანი უკვე მიაყენა? - გითხრათ სიმართლე, მე არ ვიცი, თუ რას გულისხმობდა ბატონი ვაშაკიძე. კარგი იქნებოდა, თავად გაეცა პასუხი, კითხვაზე ივანიშვილის რომელმა განცხადებამ ავნო საქართველოს საგარეო პოლიტიკას. ჩემი აზრით, პრემიერ-მინისტრის არც ერთ განცხადებასა და გამოთქმულ აზრს ქვეყნის საგარეო პოლიტიკისათვის ზიანი არ მიუყენებია. უბრალოდ, პრემიერ-მინისტრს აზრის გამოხატვის თავისუფალი სტილი აქვს და ყოველთვის დიპლომატიური და ყოველთვის ყველა ნიუანსებში გათვლილი არაა. მაგრამ, საგარეო პოლიტიკაზე მის მიერ საჯაროდ გაკეთებული განცხადებები ძირითადად სწორია, და ამას აქვს მნიშვნელობა. მნიშვნელობა აქვს თუ როგორ მუშაობენ უწყებები. თუ როგორ მუშაობს ევროინტეგრაციისა და საგარეო საქმეთა სამინისტრო. რა კონკრეტული ნაბიჯები გადადგა ახალი ხელისუფლების გაცხადებული საგარეო პოლიტიკური კურსის განსახორციელებლად. სხვათა შორის, ამ უწყებებმა დიცის ინციდენტთან დაკავშირებითაც დიპლომატიური არხებით ყველაფერი გააკეთეს, რისი გაკეთებაც შესაძლებელი იყო. შესაძლოა, მათი მოქმედება უფრო ეფექტური შეიძლებოდა ყოფილიყო, მაგრამ ჩვენ ისიც უნდა გვესმოდეს, რომ ყველაფრის გაკეთება მოკლე დროში შეუძლებელია.
- პრემიერმა ბრძანა, რომ სოფელ დიცის მომაკვეთზე პოლიციელთა რიცხვი გაიზრდება, ქართული მხარე საერთაშორისო მონიტორების გაზრდას შეეცდება. ეს ზომები რამდენად სეუწყობს ხელს, რომ ვითარება კონტროლს დაექვემდებაროს? - კარგია, რომ დიცის მონაკვეთზე პოლიციელთა რაოდენობა გაიზრდება, მაგრამ ქართული მხარე უნდა ეცადოს, პოლიციელთა რიცხვის გაზრდა არ გახდეს მეორე მხარისთვის დაძაბულობის ესკალაციის საბაბი. რაც შეეხება მონიტორების რაოდენობის გაზრდას, ეს ჩვენზე არაა დამოკიდებული. მონიტორებმა თავად უნდა გადაწყვიტონ თუ როგორ იმოქმედებენ და როგორ გადანაწილდებიან ადმინიტრაციული საზღვარზე მონიტორინგის საწარმოებლად. არ გამოვრიცხავ ევროკავშირმა დამკვირებელთა მისია გააფართოვოს. მაგრამ, ამის გაკეთება მხოლოდ მათზეა დამოკიდებული.
- უმცირესობის წარმომადგენელთა მცდელობის მიუხედავად, ევრონესტის საპარლამენტო ასამბლეამ არ მიიღო რეზოლუცია, რომელშიც ევროპარლამენტარებს ვანო მერაბიშვილის დაკავება "ნაცმოძრაობის" ლიდერთა დევნად უნდა შეეფასებინათ. ამის თაობაზე იგივე ევროსაბჭოს პრეზიდენტმა მინიონმა კრიტიკული შენიშვნები თბილისში ვიზიტისას კი გამოხატა, მაგრამ როგორც "ნაციონალები" ვარაუდობდნენ, მათივე გენმდივნის დაკავებას საზღვარგარეთ მაინცადამაინც დიდი აჟიოტაჟი არ მოჰყოლია, თუ არ ჩავთვლით ამ საკითხზე ვაშინგტონის თავშეკავებულ კომენტარს და "ნაციონალების" ამერიკელი და ევროპელი პარტნიორების ტრადიციულ "შეშფოთებებს".- დასავლეთის რეაქცია იმაზე, რაც ჩვენთან ხდება, ახლა აშკარად განსხვავდება იმისაგან რაც ახალი ხელისუფლების მოსვლის პირველივე თვეებში იყო. ხლა საკვირველი ის არის, რომ ბაჩო ახალაიაზე მეტი აჟიოტაჟი იყო დასავლეთში ატეხილი, ვიდრე ახლა ვანო მერაბიშვილის დაკავებაზეა. პოლიტიკაში ყველაფერს თავისი დროის ფარგლები აქვს. საქართველოში ხელისუფლების ცვლილებასთან დაკავშირებით ჩვენს მიმართ დასავლეთის ყურადღება მეტი იყო და ამიტომაც ახალაიას დაკავებაზე რეაქციაც მყისიერი, მაგრამ ჩემი აზრით, მაინც არაადეკვატური გახლდათ.
ახლა დასავლეთს მერაბიშვილის დაკავებაზე ისეთი სერიოზული რეაქცია იმიტომაც არ ჰქონდა, რომ დასავლეთში ივანიშვილის მთავრობისადმი დამოკიდებულება კარდინალურად შეცვლილია. მრჩება შთაბეჭდილება, რომ დასავლეთს მხოლოდ სააკაშვილის დაპატიმრებაზე თუ ექნება რეაქცია, ყველა დანარჩენ შემთხვევაში, ვინც არ უნდა დააკავოს ახალმა ხელისუფლებამ დასავლეთს არ გაუკვირდება. ამის მიზეზი გახლავთ ის, რომ საქართველოში ვითარება მეტ-ნაკლებად ჩაწყნარდა, დასავლეთი ახალი მთავრობის საქმიანობაში საფრთხეების მოლოდინსა და გართულების შესაძლებლობას ნაკლებად ხედავენ.
- ნინო ბურჯანაძემ საპრეზიდენტო კანდიდატად მისივე დასახელების შესახებ საზოგადოებას თავად ამცნო. ცნობილია, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებში მონაწილეობას მეორე ქალბატონი სალომე ზურაბიშვილიც მიიღებს. ამ ქალბატონებს შორის კონკურენცია უბრალო ქალური ქიშპი არ გახლავთ, ვინაიდან ბურჯანაძეს პრორუსი პოლიტიკოსის იმიჯი აქვს, ხოლო სალომე ზურაბიშვილს - მკაფიოდ გამოხატული პროდასავლურის. საპრეზიდენტო არჩევნებში გამარჯვების რა შანსები აქვთ ბურჯანაძესა და ზურაბიშვილს? და კიდევ, სავარაუდოდ, როგორ აისახება მათ შორის კონკურენცია "ქართული ოცნების" საპრეზიდენტო კანდიდატის შედეგებზე? - უპირველესად, ბურჯანაძის პრორუსულობაზე უნდა ვთქვა. ჩვენთან პრორუსულობა იარლიყივითაა და იმას ნიშნავს, რომ ესა თუ ის ძალა ქართულ პოლიტიკაში მოსკოვის პოლიტიკის გამტარებელია. ასეთი ადამიანი პოლიტიკას ახლოს არ უნდა გააკარო, მაგრამ ბურჯანაძის შემთხვევაში, მე არ მჯერა, რომ იგი რუსეთის აგენტი ან რუსული პროექტის განმხორციელებელია. უბრალოდ, იგი გახლავთ პოლიტიკოსი, რომელიც თვლის, რომ რუსეთთან დაახლოების გზით შესაძლებელია, ჩვენ მივაღწიოთ იმ შედეგებს, რომელსაც სხვა გზით ვერ მივაღწევთ. მაგალითად ისეთ საკითხში, როგორიცაა ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა.
ამ პოზიციას მრავლად ჰყავს კრიტიკოსი და მოწინააღმდეგე. ისინი თვლიან, რომ რუსეთთან ურთიერთობების დალაგება ბევრჯერ ვცადეთ, მაგრამ ამით არაფერი არ გამოდის და მოსკოვთან ურთიერთობების დალაგების მცდელობით საქართველო რეალურ დამოუკიდებლობას დაკარგავს და ტერიტორიული მთლიანობის საკითხს მაინც ვერ გადავწყვეტს. ბურჯანაძეს ამ საკითხში თავისი მიდგომა აქვს და მიაჩნია, რომ ამ გზით შესაძლებელია ჩვენი პრობლემის გადაწყვეტა. პირადად მე, სკეპტიკურად ვუყურებ იმას, რომ ამ გზით შესაძლებელი იყოს ჩვენი ტერიტორიული პრობლემების მოგვარება. მიუხედავად ამისა, მე ნინო ბურჯანაძეს მოსკოვის აგენტს არავითარ შემთხვევაში არ დავარქმევდი.
გარკვეული სერიოზული შანსები ორივეს აქვს. იმის გამო, რომ ბურჯანაძე საქართველოში მეტად არის და მისი პარტია გააქტიურებულია, მისი მოქმედების არეალი მეტია, ვიდრე სალომე ზურაბიშვილს აქვს. გარდა ამისა, ქალბატონ ზურაბიშვილს თავისი პარტია კი ჰყავს, მაგრამ იგი მის ძლიერ მხარდამჭერ ჯგუფად ვერ განიხილება. მიუხედავად ამისა, მე მაინც მიმაჩნია, რომ დღევანდელ სიტუაციაში ივანიშვილის მიერ წარდგენილი საპრეზიდენტო კანდიდატი უპირობო უპირატესობით სარგებლობს ნებისმიერ სხვა კანდიდატთან შედარებით. სწორედ ამის გამო მარგველაშვილს სხვა სავარაუდო კანდიდატებთან შედარებით ძალიან დიდი ფორა აქვს და გაცილებით უკეთეს სასტარტო მდგომარეობაში იმყოფება.
კობა ბენდელიანი
"ინტერპრესნიუსი"
"ინტერპრესნიუსი"
No comments:
Post a Comment